Meine Lieblingswörter im Deutschen sind ‘besinnlich’, ‘Feierabend’, ‘flennen’, ‘flirren’, ‘Sehnsucht’, ‘Teeei’, ‘Unding’, ‘Urinstinkt’, ‘verschlimmbessern’ und ‘verschnaufen’. Mein Lieblingsbuch ist Südliche Autobahn von Julio Cortázar. Meine liebsten Sonderzeichen sind ç ß ﹠ ij. |
De Nederlandse woorden die ik het lelijkst vind, zijn ‘demissionair’, ‘uier’, ‘roeien’ en ‘verslaafd’. Mijn lievelingsdichtbundel is Bezette stad van Paul van Ostaijen. Mijn lievelingswoorden in het Nederlands zijn ‘snoep’, ‘wegbonjouren’ en ‘wittebroodsweken’. Mijn lievelingsgezegdes zijn ‘Helaas, pindakaas!’, ‘Ieder diertje zijn pleziertje.’ en ‘Klaar is Kees.’ |
Niederlandismen im Deutschen, die mir besonders gefallen, sind ‘Bordell’ (von ndl. ‘bordeel’, wiederum von frz. ‘bordel’ bzw. itl. ‘bordello’ = Bretterbude) , ‘Geusenwort’ (von ndl. ‘geuzennaam’, wiederum von frz. ‘gueux’ = Bettler; ins Positive umgedeutete Bzeichnung, mit dem ndl. Freiheitskämpfer vom spanischen Adel bezeichnet wurden), ‘Juwel’ (von ndl. ‘juweel’, von frz. ‘joël’ = Schmuck), ‘Quacksalber’ (von ndl. ‘kwaken’ = quatschen, und ndl. ‘zalver’ = Verkäufer von Salben), ‘Stillleben’ (als ‘stil leven’ wurden Gemälde regloser Gegenstände erstmals um 1600 in den Niederlanden bezeichnet und von dort ins Deutsche entlehnt) und ‘Tripper’ (von ndl. ‘druipen’ = tropfen; ins Niederdeutsche entlehnt).
Andersom vind ik in het Nederlands de Duitse leenwoorden ‘ankeiler’ (een pseudo-ontlening, in het Duits worden de korte teksten op de covers van tijdschriften ‘Anreißer’ genoemd), ‘ansichtkaart’ (van Duits ‘Ansichtskarte’; ‘Ansicht’= gezicht), ‘glühwein’, soms ook in de spelling ‘glühwijn’ (van Duits ‘Glühwein’; ‘glühen’= gloeien), ‘gutmensch’ (van Duits ‘Gutmensch’, vooral ironisch door aanhangers van rechtse ideologieën gebruikt om aan te geven dat ze liefdadigheid en goedwillende mensen belachelijk vinden; in toenemende mate ook door linkse mensen als geuzennaam gebruikt), ‘noedels’ (van Duits ‘Nudeln’ = deegwaar die voornamelijk gekookt wordt, ook de benaming voor Italiaanse pasta of Chinese mie en Japanse udon) en ‘ramsj’ (van Duits ‘Ramsch’= minderwaardige producten in een winkel. In beide talen wordt de laatste stap in het levenscyclus van een uitgegeven boek ‘ramsj’ genoemd, op het moment dat de vaste boekenprijs wordt opgeheven) bijzonder mooi.
